Benim Yüzlerce öğretmenim vardı….
İlkokulda dört öğretmenim vardı. Daha sonraki okullar da onlarca öğretmenim oldu. Şimdi yarısını bile sayamam.
Birçok şey öğrendim onlardan. Öğrendiklerimin çoğu hiçbir işe yaramadı. Zaten birçoğunu da unuttum daha sonra..
Ama okulun dışında yüzlerce öğretmenim vardı. Onlardan binlerce şey öğrendim.
Beyaz karanfiller çizmeyi ablamdan öğrendim. İlk şarkıyıda öteki ablamdan.
Sevinci, uçurtmanın ipini tutan bir elden, coşkuyu arkadaşlarımın resimlerinden…
Bir akşam babam eve dönmemişti; beklemeyi öğrendim. Vurduğum kuşun kanı, bembeyaz karın üzerine akınca; pişmanlığı çaresizliği öğrendim. Açlığı, bir yoksulun elindeki ekmekten öğrendim.
Kurumuş bir dere yatağından susuzluğu öğrendim. Kafeste çırpınan bir kuştan özgürlüğü öğrendim.
Uçsuz bucaksız ne demek, denizleden onu öğrendim. Sessizliği, koca bir ormandan, sabretmeyi karıncadan öğrendim.
Çok sonraları dedem öldü. Dedemden ölümü öğrendim. Maviyi gök yüzünden, kırmızıyı güllerden, sarıyı ekinlerden öğrendim.
Neydim ben, neden vardım bu dünyada, neredeydim; anneme bakınca öğrendim.
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.