Ne güzel bir kitaptın sen!
"Hem bir an önce sonunu görmek, hem de hiç bitmesin istemek" duygusunu yaşatan kitaplar vardır ya hani, Semerkant benim için o kitaplardan birisi oldu. Genelde sınavlara çalışırken tanıdığımız tarihi şahsiyetleri (Ömer Hayyam, Nizamülmülk, Hasan Sabbah, Melikşah, Alparslan, ...) öyle güzel bir akışın içinde sunmuş ki yazar, sanki görünmez bir varlık olarak onların arasında geziyor, onları sürekli izliyor gibi hissettim kendimi. Onlarla gezdim doğunun şehirlerini. (Trabzon'a uğrayınca heyecanlandım memleketim olduğu için tabii.) Son bölümlerde İran'da gerçekleşen olaylar üzerinde biraz fazla durdu gibi, ama kitabı sıkıcı olarak yorumlatacak kadar değildi şahsımca.
Amin Maalouf'un okuduğum ilk kitabıydı. İlerleyen zamanlarda yine uğrayacağım bir durak olacaktır mutlaka.
