Yıllarca sonra çıkan kitabında Armstrong bakınız, o günler üzerine neler yazar: “... Padişahın lehinde bulunmak, bize göre en sağlam siyasetti. Meşru hükümeti temsil ettikten başka müttefiklerin emirlerini yapmaya hazırdı.” “...Damat Ferit bambaşka bir tipti. İnatçı, cüretkâr ve akılsız bir adamdı. Kürt kanı ile karışık bir Arnavut olan Damat Ferit’in ruhu kan güdenlerin bütün düşmanlılığını taşımakta idi. Bu bir kabile adamı idi. Malta sürgünlerinin bir kısmı Damat Ferit’in ricasıyla tevkif olunmuşlardır. Damat Ferit, Kürtleri de ayaklandırmak için teşebbüs etti.” “... Sevres muahedesinden sonra Türkler, memleketlerini kurtarmak için birleşmişlerdi. Padişahın avenesi bunların dışında idi. Her kıymetli Türk, milliyetperverdi.”
Sarayın ve Bab-ı Aliânin yüzüne gülen düşmanın içi de işte bu idi.
undefinedKitabı okudu
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.