Bu kitap okuduğum en değerli kitaplardan biridir. Yazar, Martin'in yazar olma hayalleri ve insan ilişkilerini o kadar güzel anlatmış ki resmen kitabın içine giriyorsunuz. Beni en çok etkileyen iki sahnesi vardı. Birincisi Martin'in, Ruth'la piknik yaparken çenesine bulaşan çilekle ilgili hissettikleri. İkincisi ise yazar olduktan sonra söyledikleri: " Ben bu yazdıklarımı daha önceden yazmıştım, insanlar bana karşı neden farklı davranıyor anlamakta güçlük çekiyorum..." İnsanın Martin'e katılmaması mümkün mü sizce?
