Kitap okurken çoğumuzu bir düşünce sarar sayfalar arasında mutlaka benim de aklıma geldi ve kelimeler arasında dünyayı ve dünyadaki herşeyi anlamaya çalışan bir toplulukla paylaşmak istedim aklımdan geçenleri siz ne düşünüyorsunuz merak ettim.
Dünya da yaşayabilmek için ruh sağlığımızı korumamız gerek ve umudumuzu yaşatmak ruhu dinç tutmak için de bazen benliğimizi de tatmin etmemiz gerek iyi güzel ama bu biraz da dünyada yaşamak zorundaymışız izlenimi vermiyor mu?
Yani zorunda olduğumuz için kendimizi avutmamız ve ruh sağlığını dengede tutmamız gerekiyor peki neden?
Birçok şey vererek azıcık sahip olduğumuz dünyada ne için kalıyoruz?
Bu sadece bir soru isyan sitem haykırış niteliğinde değil sadece merak ediyorum mutlaka herkesin kendi doğruları vardır doğruları merak ediyorum.Umarım yeterince anlatabildim.
·
3 görüntüleme
Bence bu dunyada sadece allahin rizasini kazanmak icin yasayanlar devamli huzurlu olur.. ama o kdr renkli gunahlar varken sadece allah rizasinicin yasamak zor gibi gorunuyor
Tabi ki senin fikrin ve bakış açın saygı duyarım ama buna da ulaşmak için ortada olan renkli dünyanın da sorgulanması gerektiğini düşünüyorum.Yani bu benim için keetirme yol
Bir o kadar yaşamak istememek ama intihara cesaret edememek.İntihar etmekte aptallıktır.Madem gelmişiz böyle bir zulüm çekiyoruz güzel kılmaya bakalım.Tolstoy'un itiraflarım kitabını okumadıysan öneriyorum :)
Mutlaka öyle zaten intihara meyilli bir soruymuş gibi görünüyor ama aslında sadece mantıgını bulmaya çalışıyorum sanırım.önerin için de teşekkürler
Bu dünyada vakit geçirirken mutlu veya huzurlu olmayı hedefleyerek yaşamak benim düşünceme göre, bizi bu kadar umutsuzluğa sürükleyen tek şey. Örneğin mutlu olmak için bir şeye ulaşmayı beklersek mutlu olamayız, ulaştığımızda bile süren geçici bir mutluluk sonrasında yerini amaçsızlığın yönettiği bi depresyona bile bırakabilir. O yüzdendir ki yaşarken mutlu olmalı insan, mutlu olmak için fazla neden aramamalı. Onu mutlu eden insanlarla birlikte olmalı, zehirleyici insanları başlarda acı da verse kendinden uzaklaştırmalı. Bu değişiklikler zorlu olacaktır mutlaka, ama insan kendini bazı alışkanlıklara mahkum etmemeli ve mutlu olma fırsatını kaçırmamalı. Ön yargılarını yıkmalı ve hiçbir kişi veya düşünceyi uzaklaştırmadan ama birisine özellikle yakın olmaya da ihtiyacı olmadan yaşamalı. Önce özgür olmak lazım ki mutlu olalım. Mutlu olalım ki mutlu edelim ve bizi mutlu edecek insanlarla yaşayabilelim :)
Yorumun için teşekkürler ama yaşamanın anlamı nedir aslında dünya ile alışveriş yaptık ve bitti bu mudur?Aslında mutlu olmak ya da olmamak değil sorguladığım şey neden yaşıyoruz? sorusuna da çıkıyor biraz.
4 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.