İNSANLIK DA ÖLMEDİ HA..
Bir gün küçük bir mahallenin içerisinde kendince bir şeyler yapmaya çalışan ve hayatları boyunca mutluluğun temellerini atmayı amaçlayan bir küçük grup arkadaş varmış. Göğün hatrına diye de bir isim vermişler kendilerine. (yeryüzündeyken gökyüzünde yaşabilmek de çocukluğunu bir ayrıcalıktır bence) Her hareketlerini gökyüzünden gelen bir temenni olarak görür mahallede nerde yardım gereken yer var oraya dağılırlarmış. ve hiç de olay eksik olmazmış o mahalleden. Velhasılı yine böyle zamanın durgun sanıldığı anlardan bir gün mahalleye yeni taşınan birisine yardım etmeye kalkışmışlar. ve hoşçada karşılanmışlar yeni gelenler bu tarz bir şeye ilk defa şahit olduklarını söyleyip durmuşlar. (İNSANLIK DA ÖLMEDİ HA) bir kaç gün sonra bu yeni taşınan kişi balkona çıkıp İmdat İmdat diye bağırmaya başlamış işte o zaman bütün alarmlar yankılanmış ve bu bizim küçük grup dediğimiz çocuklar koşarak kadına yardım etmeye gitmişler birisi kapıyı yumrukluyor bir diğeri bağırıyor diğerleri de arkadan sopalarla geliyor güya içerideki kadına yardım edecekler. Sonra kapı bir anda açılınca bu çocuklar huuurraa diyerek dalmışlar içeriye (nerde söyle kim zarar veriyor) gibisinden. kadın şok içerisinde kalmış oracıkta durun ne yapıyorsunuz diyince de çocuklar niye bağırıyordun abla hayırdır nerde hırsız, adam ya da bir başkası deyince kadın başlamış gülmeye haaaahahahahaha ilahi çocuklar imdat diye bağırdığım kişi benim kocam deyip tekrardan koparmış kahkahayı.Çocuklar ne olduğunu anlamaya çalışmışlar ve oracıkta utanıp kalakalmışlar. Kadın onlara güzel bir çay yapmış tanışmış ve onların bu yaptığı güzel hareketi de hiç bir zaman unutamayacağını söyleyip bir dahakine daha kontrollü gitmeleri gerektiği dile getirmiş. Ve yıllar o çocukların yüreklerinde büyütmüş kendini zaman denilen çark düzene karşı düzensizliğe doğru dönse de arada geriye bakınca İnsanlık da ölmedi ha diyebiliyorum ya işte o zaman UMUT denilen kavram inadına büyük yazılıyor yüreğimde...
·
1 görüntüleme
İnsan ölür insanlık değil elbetteki :))
Aslında tıbba hakaret bu :))
:)) Öldürene mi kızmalı insanlığı gidene mi o zaman hocam :)
12 sonraki yanıtı göster
İnsanlık öldü; onu biz ölürdük :)
Kırıntıları da olsa kalmadı mı be hocam nasıl ekmek kırıntısı bırakma çarparlar dedikleri gibi belki bir gün insanı da bu kırıntılar çarpar ve ölenler yeniden kavuşur insanlığına :)
4 sonraki yanıtı göster
İnsan, insan olabilen tek bir yüreğin dahi topraklarında filizleniyor Can Eylem. Bazen çağ'a, karanlığa küçücük kalıyor o filiz ama büyüyor ona, ışığına inanan her insanla.. Çok güzel, tebessüm dolu bir yazıydı.. bir anımı dahi anımsadım :) Güzel yüreğine sağlık...
evet ve o filiz senin gibi güzel insanların yüreğinde çiçekleniyor ve dağıtıyor yıldızlara birer birer güneşe kavuşurcasına... Teşekkür ederim canım Özlem :) Orada sende vardın Göğün Hatrına bir yıldızdı yüreğimdeki ;) Senin yüreğine sağlık kardeşim benim :)
2 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.