"zaman iyi niyetlere de, bir türlü denetlenemeyen kötü alışkanlıklara da aldırmadan şaşmaz bir biçimde geçip gidiyordu. zamanın bu geçişinde kabullenen ve bağışlayan bir yan vardı. dilenciye de, cumhurbaşkanına da, günahkar kadına da iffetli hanıma da aldırmadan geçip gidiyordu. pek çok şeyi küçük ve önemsiz hissettiriyordu; çünkü yüce ve ulu olanı temsil eden sadece zamandı. neydi bu tüm çabalar ve hayat, tepeye tırmanma geyreti neydi? o tepe ki, insanın adam mı yoksa hödük mü olduğunu hiç umursamıyor, doğruyu ve iyiyi yapıp yapmadığınla ilgilenmiyordu"
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.