İlkel ilişkilerde yalan söylemenin sosyolojik açıdan kısmen mazur görülüşüne ilave olarak, yalanın pozitif bir işlevini de gözlemlememiz gerek. Grubun ilk organizasyonu, katmanlaşması ve merkezileşmesinin söz konusu olduğu durumlarda, süreç zayıf olanın zihinsel ve fiziksel olarak üstün olana itaat etmesi yoluyla gerçekleştirilir. Başarılı olan yalan — yani fark edilmeyen - hiç şüphesiz bir zihinsel üstünlüğü ve daha az kurnaz zihinlere rehberlik yapma ve egemen olma becerisini ifade eder. Bu, eşit ölçüde acımasız, ama bazen fiziksel yasa kadar uygun ruhsal bir zorbalıktır; örneğin, zekânın terbiyesi için bir seçme aracı olarak; çoğunluğun azınlık için çalışmasını sağlama, üstün kültürel ürünlerin üretimi için boş zamanı güvenceye alma yöntemi olarak; grubun liderliğini kimin yapacağını belirlemek için. Amaçlar ne kadar tartışmasız sonuçlar doğuran yöntemlerle gerçekleştirilirse yalan söylemeye o kadar az gerek duyulur ve etik değersizlik bilinci için o kadar fazla yer açılır.
Sayfa 10 - Pinhan Yayıncılık (2. Baskı)Kitabı okudu
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.