Boşluğundayım bu dünyanın,
darağacına asılmış bir beden kadar hissizim. Hem bağıra bağıra ağlamak geliyor içimden, hem öylece susmak tek kelime bile etmeden. Kim anlar ki içimizin yandığını? Ya da kime anlatabiliriz, ciğerimizi deşen acımızı? Kime söylenir böyle şeyler? Bu yalnızlık kiminle paylaşılır? Kim kızabilir özendiğimiz hayatları gözlerimizin önünde yaşayanlara \"hayallerimi çaldınız! ” diye bağırsak ne fayda? Daha kaça katlanabilir kimsesizliğimiz, yetmiyor matematemiğimiz…
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.