Ben Kallmannım diyebilmek çok da kolay değilmiş.. A.Uygur Öztürk sadece bir hastalıktan bahsetmiyor,hayatını açıyor bize.İnişlerle çıkışlarla hepimize dair şeyleri.Bazen anlamadım yaşadığı duyguları özellikle kadınlara olan tutumunu.. Sonra sordum kendime ‘o beni anlayabilir miydi?yanıbaşımda yıllarca benimle birlikte olsa da?’
O yüzden bir ağabey,bir arkadaş gibi dinledim aslında yazdıklarını.Sohbet edercesine.Ben sormadan anlatıyorcasına..
