Râbiâtü'l-Adeviye'nin (r.a)'nin Münacaatları:
“Ya Rabb! Eğer yarın kıyamet günü beni cehenneme gönderecek olursan, öyle bir sır faş ederim ki, cehennem bana bin yıl mesafede olan bir yere kadar kaçar.”
"İlâhî! Kısmetim olmak üzere dünyadan bana her neyi tahsis etmiş isen onları düşmanlarına, âhiretten her neyi tahsis etmiş isen onu da dostlarına ver. Zira bize Sen kafisin! Bana Seni gerek, Seni!"
"Rabbim! Eğer cehennemden korktuğum için sana tapıyorsam, beni cehenneme at ve orada yak! Eğer cennete girme emeliyle ibadet ediyorsam, cennete girmeyi bana haram kıl! Yok eğer sırf Senin (Zatın ve rızan) için sana tapıyorsam, o zaman da baki olan cemâlini (ebedî olan hüsn-i mutlâkını temâşâ etmeyi) benden esirgeme!”
“Ya Rabb! Şayet yarın beni cehennemde yakacak olursan:
-“Seni dost edindim, dost dosta hiç böyle muamele eder mi?” diye feryadı basarım! Bu söz üzerine hâtiften bir avaz geldi:
-“Ya Râbia! Hakkımızda suizanda bulunma, hüsnüzanda bulun! Çünkü bizimle mukâlemede bulunasın diye seni dostlarımın arasında (cennette) ağırlayacağım. (Ben sana öyle bir şey yapar mıyım hiç!)”
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.