( spoiler içerebilir ) Ah be Servet! Küçücüktün Paşa konağına satildin. Anneni, babanı hiç hatırlamadın. Zavallı bir ihtiyar olunca bile gitmedi içinden kim olduğun sorusu, anne sıcaklığının nasıl olduğu merakı. Tek bildiğin hanımına, beyine hizmet etmekti. Karşılığında karnını doyurdular, yetti sana. Karadeniz dedikleri nedir hiç bilmedin. Koca konağın bahçesindeki ağaçların ismini de... Ne lazım sana konağın dışı, Icerideydi senin dünyan. Bilmedin hiç hayır demeyi, yok demeyi, itiraz etmeyi hiç. Çocukluğunda çalıştın, gencliginde çalıştın, ihtiyarliginda çalıştın. Ah be Servet! Boğazımda düğüm oldu senin hikayen, bilir misin? Sanma şaşirdigimdan. Senin gibi çok Servet var, çok. .. Ben sana nasıl anlatayım sevgi denen şeyi? Çalışmaktan yariklar oluşan o körpe ellerinin, hanımının yikadigin o yumuşacık ayaklarından kıymetli olduğunu... İtaat denilen şeyin canını böylesine yakmaması gerektiğini. .. Gün görmedin be Servet! Küçük kız oldun, genç kız oldun, ihtiyar kadın oldun da gün görmedin güzel kadın! Ama geçti, bitti acıların. Burası dünyaydi. Sonlu dünya! Ben, hepiniz için ağlayacağım...

HaraçFüruzan · Notos Kitap · 200869 okunma

··

72 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.