Genel grev hala devam ediyordu. Fakat, bir süre sonra CNT sağlık sendikası tarafından yürütülen mücadeleyle teslim alınan hastaneler ve sağlık merkezleri yeniden fonksiyonlarını görmeye başladılar. En önemli hastaneler işçiler tarafından kontrol ediliyordu. Taban inisiyatifi ile fırıncılar, kolektif ya da komünal biçimlerde yeniden çalışmaya başladılar. Doğrudan işçiler tarafından denetlenen ecza laboratuvarları yeniden çalışmaya başladı.
Barselona çevresindeki tarım işçileri sendikaları da toprakları kolektifleştirmeye başlayıp kenti beslemek üzere komünal depolar kurdular. Bu ilk adım baştan başa tüm bölgede örnek alındı. Kısa süre sonra metalurji merkezleri de yeniden çalışmaya başladı ve öncelik zırhlı kamyonların yapımına verildi. Bu sayede 24 Temmuz'da Durruti Birliği'nin bu kamyonlardan bazılarını kullanmaları mümkün olmuştu. En önemli odak noktaları olan Hispano-Suiza, el Volcano, la Maquinista Ternestre vb. işçi inisiyatifleri ile kolektif işyerleri haline gelmişlerdi. Liman işçileri, 22 Temmuz günü erkenden Denizcilik İşletmeleri'ni kolektifleştirdiler. Aynı gün demiryolu işçileri M.Z.A Kuzey Şirketini kolektifleştirdiler ve Katalan Demiryolları çalışmaya başladı. 23 Temmuz'da tramvaylar ve otobüsler çalışmaya başladı ve barikatlar kaldırıldı.
Askeri güvenliğe gelince, hala bazı [düşman] nişancılar gizlendikleri yerlerden ateş açıyorlardı. Silahlı işçiler muhafızlık yapıyor ve kendi eşiti bir işçinin emri altındaki gruplarda örgütleniyorlardı. Grup başkanı, devrimci savunma komiteleri arasındaki koordinasyonu sağlıyor, bölgelerde eskiden belediye başkanlığı tarafından oynanan rolü oynuyordu. Bütün bu bölge komiteleri, Koordinasyon Komitesi denen bir çeşit merkezi komite biçiminde birbirleriyle bağlantılıydılar ve bütün Barselona'yı kaplamışlardı.
Sayfa 306Kitabı okudu
·
12 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.