Kendim de bir moleküler biyoloğum ama nörobiyoloji konusundaki farkındaliğim ilk babaannemin 5.evre parkinson oldugu dönemdeki gözlemlerimden sonra oluşmaya başladı. Gördüğü halüsinasyonlar benim için nekadar sahte ise onun için o kadar gerçekti! Yani aslında bizim dogru kabul ettigimiz seyler ancak algımız ölçüsünde doğru olabilir.. bu düşünceyle önce David Eagleman'nin ve Oliver Sacs'ın bazı kitaplarını okudumustum. Şimdilik son durağım da Sam Harris'in "Ahlak'ın Coğrafyası" oldu. Yazarın görüş ve gözlemlerinin insanı içinden çıkılmaz sorulara itmemesi mümkün değil. Mesela insanlığın yararı için 200 kisinin ölümünün kesin oldugu bir tedavi denemesi mi daha ahlaklı yoksa 600 kisinin %50 ihtimalle ölme riski olduğu bir ilaç denemesi mi? Ya da o ölecek kişilerin arasında kendi kan bağımız olan birisi olsa cevap nasıl değişir? Cevap pozitif yada negatif yönden bakmamıza göre değişiklik gösterebilir.. yani durumu nasıl algıladığımıza göre.. dini inanışlar elbette ki ahlaki değerlerimize karar vermede önemli bir ölçüt. Ama ya benim dini inanisima göre ahlaki olan baskasinin inanışına göre ahlaki değilse! Şahsen bir yaratıcının varlığına inanırım! Buna inanmak için dünyanın evrendeki değersiz varlığını idrak etmek ve evrende olacak beklenmeyen bir değişim karşısında önlenemez yok oluşumun evren için bir kayıp olmayacağı hissetmek benim için fazlasıyla yeterli. Ancak bu benim bakış açım ve benim algı düzeyim..elbette doğup büyüdüğüm, gelenekleriyle yetiştiğim toplumun ahlaki değerleri de inancımın şekillenmesinde çok etkili..Bununla birlikte benim inanışımın baskasininkinden daha doğru olduğunun ya da bir yaratıcıya ibadet şeklimin en dogru sekil oldugunun bir ispatı var mıdır? Ya da birbaşkasının kinin benimkinden daha yanlış oldugunun... mesela islam arap yarım adasına sıkışıp kalsa, yayılamasa bu gün hala önemli olur muydu? Adını hiç duymadığımız bir sürü adacıkta hala "bize göre" çağ dışı olan yine adını hiç duymadığımız dini inanışlar var.. ya islam yerine onlardan birisi yayılsaydı!! Yine bu inanışa çağ dışı der miydik? Keşke ilahiyat ile ilgilenen insanlar da inanışları manevi yönünden ziyade nesnel yönüyle ele alabilselerdi, bilimsel kanıtlar aramaya yönelselerdi.. belki o zaman inanışlar ve ahlak daha farklı bir algı düzeyine ulaşırdı.. Sam Harris kitabını bir ataist bilim insanı kimliği ile nesnel ifadelerle yazmış. Onun bilimsel verilerine katılmakla birlikte evren ile ilgili bahsettiğim sebeplerden dolayı hiç bir zaman ataizme yakın olmadım. Yalnızca aslında hiçbirşey bilmediğimize inandığımı söyleyebilirim. Bu kitabın benim için getirisi ahlaki seviyeleri norobiyolojik düzeyde anlayıp benden farklı olana empati ve kabul ile yaklaşabilme anlayışıma katkı sağlamasıdır.

Ahlakın CoğrafyasıSam Harris · Akılçelen Kitaplar · 201635 okunma

··

82 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.