Neredeyim şimdi? Kimim şimdi? Ne zaman şimdi? Sormuyorum bunları kendime. Ben diyorum, ben. Ama inanmıyorum buna. Sorular deyin bunlara, varsayımlar deyin. Sürdürmek deyin buna, sürdürüp durmak deyin. Eski bir alışkanlığın dürtüsüyle dışarı çıkıp günümü ve gecemi evimden olabildiğince uzakta geçireceğime, bulunduğum yerde öylece kaldım, böyle mi başladı acaba, çok uzun bir süre geçmedi aradan. Belki de böyle başladı. Zamanı gelince eyleme geçmek için dinlendiğinizi sanırsınız ya da dinlencenizin hiçbir nedeni yoktur ama bir de bakarsınız ki çok kısa bir süre içinde hiçbir şey yapamayacak duruma düşmüşsünüz. Nasıl olup bittiği önemli değil bunun. Bu dersiniz,bu,ne anlama geldiğini bilmeden. Belki de yalnızca eski bir şeyi benimsedim sonunda. Ama hiçbir şey yapmadım. Konuşuyorum sanki, konuşan ben değilim, kendimden söz eder gibiyim, kendimden söz etmiyorum. Başlangıç için birkaç genel saptama bunlar. Ne yapmalıyım, ne yapacağım, ne yapsam doğru olur, bulunduğum durumda nasıl davranmalıyım? Salt mantıksal açmazlarla mı? Söylenir söylenmez ya da er geç çürütülecek olan doğrulama ya da yadsımalarla mı? Genel şeylerden söz ediyorum. Daha dolambaçlı yollar da olmalı. Yoksa oldukça umutsuzlaşacaktı durum. Ama durum oldukça umutsuz...
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.