Kitap özellikle batı insanının içine düştüğü boşluğu çok güzel tasvir etmiş. Camus 1960 da vefat etmiş, 1 ve 2 Dünya Şavaşlarını görmüş,Modernitenin çöküşüne şahit olmuştur. Kitapta da bu anlamsız, amaçsız ,hayal kırıklığına uğramış insan profilini çok net görüyoruz. Kahramanımız için ilgi duyduğu ama sevmediği kadınla evlenmek yada evlenmemek, annesinin ölümüne üzülmek yada üzülmemek, Cezayir deki işinden terfi alıp Paris'te çalışmaya başlamak yada başlamamak , Tanrıya inanmak ya da inanmamak fark etmemektedir. Çünkü kahramanımız 1950'lerde modernitenin çöküşünü, post modernitenin anlamsızlığını anlayan kitlenin temsilcisidir. Bu kitle fabrika ayarlarıyla ters düşmüş ve hayat amacını yitirmiştir. Camus ise bu kitlenin haleti ruhiyesini çok iyi ortaya koymuştur. Kısaca o döneme dönersek, Aydınlanma filozofları 18 yüzyılda sürekli zulüm gören batı halkına demişlerdir ki ; biz size öyle bir dünya yaratacağız ki; içinde Tanrı olmadan çok rahat yaşıyacaksınız. (o dönemde zülmün kaynağı kilise ve krallıktı, onların arkasındaki sembolik güçte tanrı inancı) Nitekim dediklerini de yaptılar 1789 da Fransız İhtilali ile başlayan devrimler kontrolü kilise ve krallıktan alıp, halka ve burjuvaya vermişti. Bu kesimde Sanayi Devrimi'ni başarıyla gerçekleştirip muhteşem bir güce kavuşmuştu.Ama sorun bu büyük güç tanrı inancını ret eden batı insanında çok büyük bir ego meydana getirmişti. Ve büyük egolarda 2 dünya savaşını ortaya çıkardı. Amerikan genel kurmayı Japonların teslim olmaması üzerine bir hesap yaptı ve bu şekilde devam edilirse savaşın 8 sene daha süreceğini ve her iki taraftan 30 000 kişinin öleceğini öngörmüştü. Bunun üzerine inatçı Japon Hükümeti nin inadını kırmak için masum insanların bulunduğu kentleri bombalayıp; halkı teslim olmak için hükümete baskı yapmaya teşvik edeceklerdi.Yaptılar da 2 bomba beş binin üzerinde ölü. Bu modernitenin sonu idi. Çünkü insanı dizginleyen bir vahdet olmayınca ego canavarının insana neler yaptırabileceği ortaya çıkmıştı. Artık savaş bitmişti. Batılı aydınların modern sisteme olan inançları da. Bunun üzerine post modernite ortaya çıktı . Modernitenin ilahi olmasa da temel kabulleri vardı. Post modernitenin ise hiç bir temel kabulü yoktu. Şöyle bir insan tipi ortaya çıktı ; bana göre ahlak , bana göre din, bana göre hoşgörü, bana göre, idealizm, bana göre felsefe veya bilim. İşte karekterimiz tam böyleydi . Hiç bir temel kabulü olmayan ,', vurdum duymaz, hissiz, bencil . Sadece kendini ve bugününü düşünen . Kitap bir nevi ; özüne yapancılaşmış post modernist insanın biyografisi

YabancıAlbert Camus · Can Yayınları · 2019112,1bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ÖMER CAN KOÇ