(Baya uzun bir hikaye beğendiğim kısmı aktarıyorum okursanız çok mutlu olurum)
Beethoven kıza dönüp ' senin için ne yapabilirim?' diye sormuş benim her şeyim var yalnız... 'Diye bir an tereddüt ettikten sonra kör kız cesaretini toplayıp şöyle sürdürmüş cümlesini ' doğuştan körüm ve bu durum benim için büyük sıkıntı değil. Aklımın içinde bu dünyanın bir benzerini kurdum, belki daha bile güzeldir benim hayallerimdeki dünya. Senin bestelerini çalarkende orada geziniyorum. Anlayacağın her şeyim var ama bir tek şeyi canlandıramıyorum aklımda ve bu beni çok üzüyor.
"Nedir o?" demiş beethoven.
"Gökyüzünde asılı dev bir küreden söz ediyorlar. Geceleri ışık yayıyor. Ne kadar güzeldir kim bilir! Onu bir türlü hayal edemiyorum işte."
" Ay ışığını mı merak ediyorsun güzel kız? Gel sana onu anlatayım" demiş Beethoven. Hemen ünlü ay ışığı sonatı'nı çalmış. Kundura tamircisinin kızı mutluluktan ağlatken büyük besteci evden çıkmış ve dostuna demiş ki:
" Çabuk yürü bestelediğim o sanatı hemen notaya dökmem lazım, yoksa unutacağım."
İŞTE AY IŞIĞI SONATİ
youtu.be/3tq5TLpHtzQ
··
2 görüntüleme
kesinlikle okunmaya değer.
Güzeldi. Teşekkür ederim. :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.