Kitabın başlarında, bir kitabı bitirdiğimizde kitabı yazanın çok yakın bir arkadaşımız olmasını ve her istediğimizde ona telefon edip onunla konuşmayı diliyorsak o iyi bir kitaptır diyor.
Ben Salinger'ı aramak istemezdim. arayıp Allie'yi dinlemek istemezdim mesela. Allie'nin mezarına gittiğinde yağmur yağınca herkesin kaçıştığını, sadece Allie'nin kaçamadığını, Holden'ın bu duruma canının sıkıldığını ve bu yüzden mezara gitmediğini de bilmek istemezdim. Phoebe yağmurun altında mavi elbisesiyle neşe içinde dönüp dururken Holden'ın mutlu olması da öğrenmek için can attığım şeyler arasında değil. Keşke Allie'nin kızıl saçlarından ve beyzbol eldiveninden hiç haberim olmasaydı diyorum örneğin.
Sakın böyle kitapları bitirmeyin. Ağlamaya başlıyorsunuz sonra.