II. Perde
Trofimov: rusya bizim bahcemizdir. Dünya büyük ve çok güzel. Onda olağanüstü güzellikte pek çok yer var.
Bir düşün anya , bahçenizdeki her bir visneden her bir yapraktan size insanlarin baktığını hissetmiyor musunuz? Seslerini işitmiyor musunuz? Hepinizi, canlı insanların mulkiyetine sahip olmak carpistirdi. En azından 200 yil kadar geri kaldık. Onun hesabını görmemiz gerekir. Bu kefaret acı çekerek odenir. Anlayin bunu anya
Anya: yaşadığımız ev çoktandır kendi evimiz değil artık.ben de çıkıp gideceğim
Tromifov: cebinizde çiftliğin anahtarı varsa çıkarıp kuyuya atın. Rüzgar gibi özgür olun.
Anya: ne söylediniz
Tromifov: inanın bana anya o kadar çok şeye katlanmam gerekti ki ! Kis geldi mı hasta, bir dilenci gibi boynu bükük, çaresiz kalıyorum.fakat ruhum yinede her zaman aciklanamaz onsezilerle dolu. Içimde mutluluğun önsezileri var
Anya: ay doğuyor
Tromifov: Evet, ay doğuyor. Iste ta kendisi mutluluk daha yakına geliyor bir görmesek de ne çıkar, başkaları görecektir.
Anya: ne yaparsın ırmak kıyısına gidelim, orası sakindir
Tromifov: gidelim
Sayfa 50Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.