Batı'nın Türk Ordusu'na öfkesi, tarihin tanıdığı en amansız öfkelerden biridir. Bu öfke sadece Avrupa’daki silahlı güçlerde, siyasetçilerde değildir. Avrupa’nın en hümanist aydınları filozofları, şairleri, edipleri, ressam ve heykeltraşları da Türk ordusuna duyulan bu müthiş öfkenin taşıyıcıları arasındadır. Luther'den Kant'a, Dante'den Engels'e, Hugo'dan Marx'a, Voltaire'den Byron'a kadar... Melherbe, Ronsard, Boileau, Hegel gibi isimler de bu öfke listesinde yer alanlardan bazıları
Birkaç örnek verelim:
Fransız yazarı Hugo, Osmanlı’dan 'katil imparatorluk' diye söz eder ve "Bundan yakamızı kurtarmalıyız, bağnazlık ve zorbalığı susturmalıyız!” diye ekler. Engels'e göre Osmanlı Türk İmparatorluğu ‘ayak takımının egemenliği'dir. Engels'in beklentisi şudur:
"Bu egemenlik er-geç sona erecek, Avrupa nın en güzel toprakları ayak takımının egemenliğinden kurtarılacaktır. Zaten Türkler devlet ve asker gücünü ellerinde tutmasalardı çoktan yok olup giderlerdi. Ama artık güçsüzlüğe doğru gidecekler. İşin doğrusu şu ki, Türklerin ortadan kaldırılması gerekir."
Marx’a göre İstanbul Doğu ile Batı arasındaki altın köprüdür. Batı uygarlığı bir güneş gibi bu köprüye uğramadan dünyanın çevresinde dönemez. Osmanlı Sultanı’nın İstanbul’u elinde tutması, gerekli devrimin yapılmasına kadar olacaktır.
Sayfa 296 - Yeni Boyut YayıncılıkKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.