İncelemeyi çok uzatmayacağım. Lakin başıma bir şey gelmeyecekse eğer, şu "yeraltı edebiyatı" kavramından hiç hoşlanmadığımı belirterek başlamak isterim incelemeye. Bana göre edebiyatı böyle bir dala ayırmak saçma ve üzücü. "Yeraltı Edebiyatı" kavramını hiç sevmedim, sevmeyeceğim, kabul de etmeyeceğim efendim. Yalnızlığı, insanları ve onların özündeki kötülüğü, toplumdan dışlanmayı anlatan birçok yazar ve kitap var, fakat ben insanın içini bu kadar huzursuzlukla dolduran kitapları beğenmiyorum. Hakan Günday'ı o yüzden okumuyorum veya okumaya başladığım kitaplarını yarım bırakıyorum. Bu kitabı da en yakın arkadaşım önerdiği için okudum. Elbette ki yazarın kalemini veya marifetini sorgulayamam fakat yok yere aforizma kasan yazarlar son zamanlarda beni boğuyor. Bir yerden sonra okuyasım kalmıyor çünkü ne kadar çok aforizma varsa samimiyet o kadar azalıyor benim nazarımda. Sonunu çok daha çarpıcı beklerdim, maalesef hayal kırıklığına uğradım.

AzilHakan Günday · Doğan Kitap · 20249,1bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Feyza Yalman