Uzun süren bir okumaydı.Son mektubu okurken üzüleceğimi biliyordum, öyle de oldu. Sizin fikrinizi bilemem ama intihar eylemi bana hep çok hüzünlü gelmiştir. Ki bunu bir şairin gerçekleştirdiğini ve giderken ardında insanı derinden sarsacak bir mektup bıraktığını düşününce bana hak verirsiniz siz de. Yaşamın kıyısında, gelgitleri olan bir kadın Nilgün. Kendi de belirtiyor satırlarında “her anın niyesini sorgulayan bir varlık.”” Diye. Burada kendinden söz ediyor elbet. Birkaç sayfa öncesinde de yaşamak için bir niye bulan kimse her nasıla katlanabilir de diyor. O Tutunamayanlar’a tutunuyor belki ama yaşama tutunamıyor. Her ne kadar çok sevse de Kağan’ı dayanılmaz şeylerin ağırlığını kaldıramıyor içi ve ve son bağını da koparıyor yaşamla. Kuşları seviyor bir de . İnanılmaz dizeler döküyor kağıda bu muhteşem canlıları da ekleyerek. Bir de unutmadan hiçbir kitabının yayımlandığı göremeden veda ediyor dünyaya. Daha doğrusu bunu seçiyor. Onu sevgiyle anıyoruz, zira ne yaşadığını bilemiyoruz hiçkimsenin. Kitabı yorumlamaya gelirsek bu bir roman değil. Bu bir günce hiç değil. Bu Nilgün’ün iç huzursuzluklarının, gözlemlerinin, okuduklarının ve hayatının bir kaydı fakat asla bir günce değil. Çoğu yerde ne demek istediğini malesef ki yalnızca o bilecek. Ama yine de merak eden daha doğrusu sevenler için altın değerinde bir eser.

DefterlerNilgün Marmara · Everest Yayınları · 2016679 okunma

·

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Habibe