SPOİLER İÇER(EREBİL)İR
Gel gidelim içelim,
Rey şarabından içelim!
Şimdi içmezsek onu,
Ya ne zaman içelim?
Mavi gündüzsefaları, sisli ve puslu karanlığa ışık tutan bir melek, iki mayısböceği, yaşlı ama çevik bir ihtiyar, majozist bir sis, kendini ararken dağılan, bulduğu koca bir kalabalık imgeler, simgeler. Uyku ile düşün karışımı bir uyanmışlık. Portreleriyle hayat bulan bir kalemdan, bir ceset ki gözleri ardına kadar açık, çürümüşlük ama bir o kadar aydınlık, hayatta ki tüm manalar ona bahşedilmiş, acı çekmenin verdiği özgürlük, bu özgürlüğün getirdiği dinginlik, sevinç. hiçbir şey yeni değil ama artık eski de değil, bir cenaze arabasının arkasında bir adet ruh bir adet bavul ve gittikçe ağırlaşan bir ceset, bedel ağır cepte iki kıran'la bir abbasî, testiler, reyler.. düşler, düşüşler... Bin yıl önce çiniye bir silüet işleyen ressam bin yıl sonra portrede hayat bulduran bir kalemdan. Aynı hisler, aynı yaşanmışlık, tutkular hakim ufacık bedenlere. belki arşa değecek nitelikleri açısından. Ufacık bedenlerin de gölgeleri bir o kadar ufak değerdi yeryüzüne. Karanlık ışığı ancak ışık vazgeçtiğinde döver ama su farklıdır. Su her zaman ateşi yener, bilhassa karanlığı da. Karanlıkta ancak ateş söndüğünde döner. Beyin de düşüncelerin oluşturabildiği kalabalıkları dağıtan afyon. Zihni sadeleştirebilen, yalınlığa kavuşturabilen soylu bir duman. Mutluluk aslında soyut düşünebilmekti. Tüm o sesler dağılınca geriye sadece kalbinin sesi kalır ve onu duyabiliyorsan özgünsün, özgürsün..
Kitaba ilk başladığımda Sadık Hidayet'in ruh halini, düşüncelerini okuyorum zannettim. Çok sevdiği, umutlarının merkezine koyduğu İran'ın düzelmeyeceğini, düzelemeyeceğini eniştesinin katledilişiyle anlamış ve intihar etmişti. O sebepten bu eserde onu bulurum diye ümit etmiştim. Ki çoğu noktada buldum. Kitabın son sayfalarında Bozorg Alevi'nin biyografisinde, Ömer Hayyam'ın Sadık Hidayet'in dünyasında ne denli etkiler, izler taşıdığını görebildim. Kitabın çoğu kısmını ayakta okudum. :) Farkında olmadan saygıdan ayakta okumuşum kitabı. Okuduğum en güzel 5 kitaptan biri bu diyebilirim.
Öğrendiğim bir kaç kelimeyi de sizinle paylaşayım:
Butimar: Denizin kuruyacağını düşünerek hiç su içmeyen kuş.
Gündüzsefası: Yalnızca gündüz açan diğer adıyla kahkahaçiçeği.
Kıran: Eski İran parası
Rey: İran şehri
