Item: Geldik Sayılır
Rating: 9 puan verdi
Author: Büşra Nur

Büşra Nur

@busranravci_

27 Mart 2018 14:37

200 syf.

· Kitabı okudu

9/10 puan verdi

Beğendi

9 günde okudu

Popüler kültürün bir mağduru daha.. Okumadan elde gezdirilen, kahve ile fotoğrafı instagramda sıkça paylaşılan bir yazar İbrahim Tenekeci. Hadi okusa neyse, ama mazallah sayfalar eskir. Yine kursta bir arkadaşta görmüştüm Ibrahim Tenekeci'yi. Uçuş denemeleri isimli kitabıydı. Kız bana kitabın sayfaları eskir diye vermedi kitabı. Böyle bahane mi olur? Yemedik kitabını al senin olsun diyemedim. İçimde kaldı. İnşallah denk gelir de burayı okur, alır cevabını. Neyse. O zamandan sonra yazarı sıkça görür oldum. Ama ya parasızlıktan ya da başka kitaplara yatırım yapmaktan bir türlü tanışamadım yazarla. Kısmet bu zamanaymış. Bu zamanaymış da, biraz geç oldu.. Olsun. Arkadaşı kardeşime altı çizili olarak hediye etmiş bu kitabı. Ne kadar da nahif ruhlu bir arkadaş. Mesela benim arkadaşlarım benim kitapları deli gibi sevdiğimi, hediye olarak kitap alınca havalara uçtuğumu bildikleri halde doğum günümde kupa koleksiyoncusu haline geldim. Yok canım tabiiki kıskandım. Ama konumuz bu değil. Kardeşimden alıp okumak için kitaba el koymamla sonunda gecikmiş bir tanışma tamamlandı. Gelelim kitaba: Kitap iki bölümden oluşuyor vs. teknik bir inceleme yaparak kitaptaki samimiyeti öldürmek istemiyorum. Ama azcık kullanmak zorundayım. Mazur görün. ^^ Kitabın ilk bölümü gezi yazılarından, bolca kuş, çiçek ve ağaçtan oluşuyor. Ama öyle bildiğimiz gezi yazıları değil. Dağlar, mağaralar, köyler.. Aynı şeylerden zevk aldığın insanlarla yapılan gezilerin güzelliğini anlatmaya gerek yok. Ve ben İbrahim Tenekeci ile çoğu konuda el sıkışan bakış açıma dayanarak onunla gezi arkadaşı olmak isterdim. Bir gün onun ardına takılıp muazzam su kaynakları olan bir dağa, ardından dağdan inerken güzelim Anadolu insanlarının yaşadığı bir köye gidip gezmek isterdim. Bir gün olsun gerçekten yaşamak belki.. Toprakla, suyla el ele. Toprağa yakın, insana uzak.. Ve tabiiki ağaçlar.. Ağaç tepelerinden inmeyecek kadar şanslı olan çocukluğuma göz kırpıyor ve ağaçların tepesine çıkıp meyve yemenin zevkini bilmeyen çocuklara hüzünle bakıyorum. Hele ki erik. Dalların yeşil yıldızı.. Ceplerini kütür kütür eriklerle doldurup, onları üstüne başına silerek temizledikten sonra yemeyen bir çocuk eriğin tadını nereden bilebilir? Kreşte çalıştığım dönem bahçedeki ağaca çıkıp öğrencilerime kayısı toplamıştım. Sonra onları o ağacın altında bi güzel yemiştik. Umuyorum ki o çocuklar o kayısıların tadını unutmaz ve ağaçlardan uzaklaşmaz.. Tabii meyve ağaçlarının yanında bir de anıt ağaçlar var. İlk defa Bursa gezimizin dönüşünde gördüğüm, bu kitap sayesinde de sayılarının hiç de az olmadığını öğrendiğim anıt ağaçlar.. Şimdi plansız kentleşmeye boyun bükmüş ve yok olma tehlikesiyle karşı karşıyalar. Bir insan Selçuklu ve Osmanlıyla yaşıt olan ağaçları nasıl yok eder? Neden yok eder? "Kanunlarla hiçbir şeyi koruyamazsınız, insanın içinde olacak." (s.56) diyor İbrahim Tenekeci. Susuyorum.. Şimdi ufak bir teknik bilgi daha. İlk bölüm kendi içinde 36 bölüme ayrılıyor ve bu bölümlerden sadece 10 tanesi dağ gezileri ile ilgili. (evet saydım) Yani bir kitabı sevmemek çok başka, yanlış tanıtmak çok daha başka.. Kitapta anlatılan her şeye ufak ufak değinmek istiyordum ama bir başlayınca uzun uzun yazdığımı farkedince bu düşüncem uzaklaştı. Kısacık değinmem gerekirse; gökyüzünün sahipleri kuşlar, çiçeksiz çiçekçi dükkanları, Mustafa Kutlu'nun çiçek sevdası, bahara nahif bir bakış ve yolculukların güzelliği ile dopdolu ilk bölüm. Bir çok yazarın sözleriyle yoğrulmuş konular. Yeni yeni yazarlar tanıdım. Yeni yeni kuş, ağaç, çiçek cinsleri öğrendim. Benim için dopdolu bir kitaptı.. İkinci bölümde biraz İstanbul, bolca çocukluk, kaderin büyüsü, kara bir tren, mektupların vazgeçilmezi pullar, dolma kalemler, tesbihler vardı. Bildiğimi zannettiğim şeyler hakkında ne çok bilmediğim varmış meğer.. Bilmediklerimin yanında içimi acıtan ve haberlerde göstermedikleri acı gerçekler.. Doğamız yok oluyor. İnsanlar buna kör. Günü birlik gittiğim yeri neden temiz tutayım kafasında yetişen bir nesil yetişiyor. Hani geleceği anlatan filmlerin çoğunda evler neredeyse gökyüzünde, gökyüzü gri ve etrafta hiç ağaç yok ya.. Korkarım gerçek olacak bu senaryolar. Bir çiçekte huzuru tatmanın güzelliğini bilmeyen çocuklar, kimseye huzur vermez olacak. Sanki böyle giderse gelecekteki insanlar cepleri para dolu, kalpleri boş olacak.. Ben bunları gördükçe eskileri özlüyorum. Keşke eskilerde yaşasaydım diyorum.. 80'lerden beri bu kadar kötüleşen insan kalbi, gelecekte kim bilir ne kadar kötüleşecek? Bu soru korkutuyor. Eskileri daha çok özletiyor.. Normalde bana kalsa kitabı öve öve bitiremezdim ama biri gelip kitabı benim tavsiyemle ojur ve sevmezse yine başıma bela olur. O yüzden bu kadar anlatımla yetiniyorum. Kendinizden bir parçaya rastlarsanız çok seveceğiniz bir kitap. Ben kendimden birçok parçaya rastladım. O yüzdendir bu sevgim... Arada aklıma geliyor ve kitabn kapağını okşuyorum. Az önce sarıldım. Sevgimi belli etmeden duramama şeysi işte bu benimki. Ve sonsöz: "Sevgili İbrahim Tenekeci, size baba diyebilir miyim? Hani şu kızlarıyla dost olan babalardan.."

Geldik Sayılırİbrahim Tenekeci · Profil Kitap · 2020998 okunma

··

1.807 görüntüleme

Yaren

@peyase ·

28 Mart 2018 09:07

Nasıl güldüm. :)) Arkadaşlarım kitap almasınlar, kendileri okusunlar yeter bana.:) Elinize sağlık güzel bir inceleme olmuş.

Büşra Nur

@busranravci_ ·

28 Mart 2018 13:05

Çok teşekkürler :D

Bu yorum görüntülenemiyor

yesimm

@ysmkrbnl ·

27 Mart 2018 16:49

Uzun yazılan incelemelerde dikkatim dağıldığı için pek okumayı sürdüremiyorum ama bu yazıyı okudum ve okurken yorum yapmalıyım duygusu çok ağır bastı :) İbrahim Tenekeci'nin bu kitabından haberdar değildim okuma listeme ekleyeceğim. Öğrenciyken kitapların fiyatına bakmak zorunda kalır pahalıysa alamazdım. Şimdi öğretmenim ve kitap alırken fiyatın ne olduğunu önemsemeyeli olmuş biraz ve içim cız etti. Bunun şükrünü daha çok yapmalıyım dedim. Ne güzel bir istek kitap hediye isteği. Böyle düşünenler bir hayli az. İnşallah kitap hediye edenleriniz çok olur. Fiyatına bakmadan kitap alacağınız bol kazançlı günleriniz olsun. Hatta şu ara en çok istediğiniz kitabı hediye edebilirim :))

Büşra Nur

@busranravci_ ·

27 Mart 2018 21:00

Yorumun başında yüzüme yavaşça yayılan gülümseme sonunda kocaman oldu :D Yaa bu yorum için ne kadar teşekkür etsem az. ^^

Letâfeti ظریفه

@letafetizarife ·

09 Ekim 2020 20:01

Toprağa yakın, insana uzak... Çok güzel bir inceleme olmuş yüreğinize sağlık, en kısa zamanda bende okumak istiyorum. Saygılarımla...

Esther. Sema

@rock_sema ·

27 Mart 2018 14:41

Benim arkadaşlarım genelde hediye almazlar doğum günümde:)) Neyse doğum günümde 1 kere kitap hediyesi aldım. Onu da kitaplarımı okuması için verdiğim nadir biri almıştı. Daha da alan olmadı yalnız değilsin:)) Gerçi alsalar nerede saçma kitap onu getirirler en iyisi almamaları galiba incelemeyi keyifle okudum elinize sağlık:)

Büşra Nur

@busranravci_ ·

27 Mart 2018 14:54

Bana da karaman tazeoğlu almışlardı. Evet almamaları daha iyi :D Çok çok teşekürler *.*

En güzel Kelime

@Enguzelkelime ·

22 Aralık 2019 22:52

Yaa çok güzel yazmışsınız :)

Büşra Nur

@busranravci_ ·

03 Ocak 2020 16:17

Çok teşekkürler 🙏

betül

@btlnurr_ ·

10 Haziran 2022 10:13

4 yıl geçmiş bu yorum yazılalı… kitapların da zamanı vardır okunmak için. İbrahim Tenekeci’nin şiirlerini çok severim, okuyacağım ilk kitap ne olmalı diye araştırırken bu incelemeye denk gelmem de nasip meselesi :) sonsöz o kadar ince ve ruhuma dokundu ki teşekkür etmeyi borç bildim♡

Nuray Akyol

@Nurayakl ·

20 Ağustos 2022 15:56

Öncelikle incelemeniz çok hoş olmuş. Kaleminize ve yüreğinize sağlık 🥰 Ben de şuan kitabı okuyorum. Birinci bölüm bitti ve ben de sizin gibi "Keşke İbrahim Tenekeci'nin peşine takılsam da şu güzel Anadolu'nun tüm şehirlerini karış karış gezsem" dedim kendi kendime. Edebiyat kitaplarını pek sevmezdim ama bu kitap gerçekten okurken gezer gibi hissettiriyor insana. İbrahim Tenekeci'yle mağaraları gezdim, onunla dağ çileği yedim, onunla ormanlarda yürüdüm sanki. Bir doğa aşığı olarak ben de kendimden çok şey buldum kitapta. Doğayı sevmeyen bu kitapta kendinden bir şey bulamaz ve sıkılır diye düşünüyorum lakin "doğayı sevmeyen insan mı olur!" demekten de kendimi alamıyorum. Tekrardan teşekkür ederim inceleme için 🌷

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Nur