Fena halde lanetli olduğunu düşündüğüm gıybet, yapan kişiler tarafından asla kabul edilmemektedir. Bir gün yine annem ve gıybet arkadaşları toplanmış boşanmak üzere olan bir aile hakkında açık oturum yapıyorlar. Her cümlenin sonuna da -mış -muş eki koyuyorlar ki bu şu demek;
''Ay vallahi ben bilmem, öyle diyorlar yani''
Dayanamadım atıldım:
''Hanımlar çaylar geldi, gıybetinize biraz ara verin de...''
''Ayol ne gıybeti! Aaa üzerimize iyilik sağlık.''
''Sizin üzerinize mi iyilik sağlık? Sağlık kısmı tamam da, iyilik kısmı hakkında konuşabilirsiniz.''
''Kızım biz gıybet yapmıyoruz ki doğruları söylüyoruz.''
''Zaten doğruları söylediğiniz için gıybet. Yalan söyleseydiniz bunun adı 'iftira' olurdu...''
O gün bu gündür bizde toplanmıyorlar, sonra da annemi altın gününden çıkarmışlar.
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.