Adana’da bir muhacir…‘Görse idin kurs, alsa idin sıkı terbiye hem da disiplin amirlerinden, dolaşsa idi damarlarında Kolağası Hasan Bey’in kanı…’
Murtaza tüm kitap boyunca bu lafları sıralayarak herkesin işini yapması gerektiğini, tembelliğin olmaması gerektiğini çevresindekilere anlatmaya çalışıyor. Çalıştığı fabrikanın çıkarlarını kendi canından, evladından önce görüyor. Çocuklarından birinin ölümüne sebep olurken bir diğerini kendine düşman ediyor.
Orhan Kemal bu eserinde de fakir halk, çocuk işçiler, toplumsal adaletsizlik, sadece kendini düşünen ustalar ve müdürleri eleştiriyor. Murtaza’nın başından geçen trajikomik olaylar, insanı hem düşündürüyor hem de çok eğlendiriyor.
Orhan Kemal kitabı yazarken dili öylesine güzel kullanmış ki… Kahramanların aralarında geçen konuşmalar, sanki yanımdaymış gibiydi. Balkan ağzını aralardaki sohbet ortamını hiç eksilmeyen bir gülümseme ile okudum.