Zweig, kafasındaki her şeyi kalemine dökebilen içinde "ah şunu da yazsaydım" diye ukte kalmadığını düşündüğüm sayılı yazarlardan. Bunu diğer kitaplarında da görüyoruz. Olağanüstü Bir Gece insanı kendine getiriyor ve "dur bir dakika ben ne yapıyorum" dedirtiyor. Böyle bir eseri okumuş olduğum için kendimi şanslı sayıyorum gerçekten.
