cehennemime döndüğüm an o kadar olağan üstüydükü ! ,Sonunda hücremde tek başınaydım ama artık yalnız değildim !.......kimin benim kadar boş zamanı var ki ve kim benim kadar böyle büyük bir öğrenme arzusu ve sabrına sahip.......düşüncenin sürekli disipline edilmesi sayesinde beynim cilalanmış gibi tazelendiğini hissediyorum ...... kendi kendinize satranç oynamayı istemek , kendi gölgenizin üzerinden atlamyı istemek gibi çelişkili ......bunun önceden düşünülmüş haince bir plan olduğundan emin olmuştum.
