Featured Comment
Yahu yatmadan hadi son bi kez siteye giriyim dedim, demez olaydım:( Direkt karşıma çıktı incelemen. Ne kadar naif, ne kadar kırılgan, ne kadar duygusal... Galiba kız babası olmakla alakalı bişey emin değilim ama etkileniyorum ben böyle şeylerden... :) Öyle bir doldurmuşsun ki kendini, Sylvia’ya sadece parmağının ucuyla dokunmak kalmış...
Siteye ilk kayıt olduğumdan beri takip ediyorum seni. Ben iyi bir gözlemciyimdir. O abuk sabuk intihar mesajlarının altına mutlaka bi yorum yapıyordun. Genelde karamsar yorumlar... Sonra vazgeçtin sanırım ya da ben görmüyorum artık:) Daha sık ve daha içten incelemeler yazmaya başladın... İçimden bunu bir hayata dönüş operasyonu olarak yorumladım:) Çünkü okuduğum incelemelerde herkes o anki durumundan izler bırakıyor... Sendeki yükselen enerjiyi görebiliyordum. Ancak bugün iz bırakmak şöyle dursun, yıkıp geçmişsin ortalığı:) Yazdığın pek çok şeyin doğru olmadığını senin de bildiğine eminim... Ancak bazen insan serbestçe bırakıverir kendini aşağıya... Her şey olduğundan daha karanlık görünmeye başlar... Dediğin gibi, tavsiye falan verecek değilim. Böyle durumlarda yalnız olmalı insan, doya doya ağlamalı, içini dökmeli... Ağlamak kadar güzel bir terapi henüz icat edilmedi.
3 saat daha yazabilirim ama burada durmak lazım sanırım:) Senden tek bir isteğim var; lütfen bu incelemeyi kopyalayıp bir yere kaydet. Olur ya site falan kapanır belki, önlem olması açısından... Bu inceleme bir manifesto olsun. Aklına geldikçe dönüp dönüp oku... ‘Bütün bunları ben mi yazmışım?’ dediğin gün eğer hayatta kalırsak ve buralarda olursak seninle tekrar konuşmayı çok isterim:)
Sevgilerimle...
Evet vazgeçtim. Aslında o zamanlar yaptığım saçma yorumların biraz da pişmanlığı var bende. Bir çeşit rahatlatma gibi bir şeydi aslında. Ama şu an daha çok rahatlıyorum yazdıkça bir şeyler. Ağlamak kesinlikle rahatlatıyor. Sürekli değil neyse ki baya yoruyor insanı:) Kaydedeceğim bu incelemeyi dediğinizi yapmam lazım galiba:) Umarım ve memnuniyetle konuşuruz çok teşekkür ederim:)
3 next answer
Bir kız babasıyım ve kızımın geleceğini çok düşünürüm. Bu yazı daha da düşündürür şimdi beni... Vazgeçmeyen herkes kendi doğrusunu buluyor ve vazgeçmeyen herkes o mutluluğu yaşıyor bana göre. Vazgeçmeyenlerden olalım...
Bu yorum görüntülenemiyor
6 yaş büyükmüşüm senden, bir abla gibi kucaklamak, bu bir dönem geçecek hepimizin aşağı yukarı karşılaştığı insanlarla karşılaşmışsın demek geçiyor içimden. Ama yazdıklarını okuyorum güçlüsün zaten biliyorsun bunları. Çok da güzel yorumlar yapılmış, dememe gerek kaldı mı şahane bir inceleme.
Ben yaşadıklarımı kendime özgü sanırdım. Çünkü henüz benim düşündüklerimi ifade eden birine rastlamamıştım. İçimi dökeceğim kimse de olmadı etrafımda, hep yalnızdım, bir anne ve babanın tek çocuğu olacak kadar. Belki bir kardeşim ablam yada abim olsaydı içime attıklarımın bir kısmını onlara anlatırdım. Etrafımda evliliğim için ısrar eden insanları "Evlilik hayalim de hiç olmadı." Cümlenizin devamını anlatmak için ne kadar uğraşsam da bana yabancı bir dille konuşuyormuşum gibi bakmalarını içime atmaktan başka yapacak bir şey bulamıyorum.
Kusura bakmayın:( yazdıklarınız beni o kadar etkiledi ki. Kendimi tutamadım bunları yazdım buraya. Devam etsem sonunu kestiremiyorum. Hep yaptığım gibi içinde kalsın. "Kimseyi kendi cehennemimde yakmaya hakkım yok" sonuçta.
Herkes öyle sanıyor aslında. Herkes kendine özel sanıyor bende dahil olmak üzere. Ben bu şekildeki yazarları okuyunca kendimden bir şeyler bulunca anlıyorum yalnız olmadığımı. Bir nevi iyi hissediyorum sonunda üzülsem bile. Kusurluk bir durum yok. Böyle yorum yaparak değer kattınız ben teşekkür ederim:)
Ben Dostoyevski gibi yalnızlığı ararken, sen Sylvia Plath gibi yalnızlığa itilmişsin. Yazacak pek bi şey bulamadım o yüzden bunu buraya bırakıyorum. Belki izlemişsindir ya da dinlemişsindir ama olsun :) youtu.be/68JFyWFuBDI
Yüreğinize sağlık. Çok içten, çok güzel bir inceleme olmuş..
İyi ki yazmışsınız.. Kelimeler, şifa gibidir çoğu zaman :) İfade edebilmek..
Unutmadan m.soundcloud.com/bogdan-gigi/joe... Bahar'ı anımsatır.. İyi dinlemeler olsun :)
Paylaşım için ben ayrıca çok çok teşekkür ederim huzur verici gerçekten:)
2 next answer
Bu sitede alıntıdan çok inceleme okurum. Ve gördüğüm kadarıyla birçok kişi kitabı okuduktan sonra kendi hayatındaki kesitleri de incelemeye dahil ediyor. Rahatsız oluyor muyum? Tabii ki de hayır. Ki bizi en çok etkileyen kitaplar, bize en yakın olan kitaplardır. En sevmediğim şeylerden biri de bir insanın kendi hayatındaki acıklı şeyleri anlatması...Kâh ben de anlatırım sonra da kendime küfrederim. İnsan derdini insana anlatır mı? Salaklık, ahmaklık...Dünyada acı denen şey olmasaydı, inan ki hiçbir eser yazılmazdı. Bizi güldüren eserler bile acı sayesinde yazılıyor. "Tekmil duyguların kaynağı acıdır," dedim bir aralar lakin kimse pek kulak asmadı lakin bir gün biri beni anlayacak. Neyse, nerede kalmıştık. Anlamayacaksın, yazacaksın. Öldükten sonra biri seni okuyup, duygulanacak ondan sonra o da kaç kelam edecek. Bu kadar başka da bir şey yok!
Başıma birçok şey geldi ama ben çoğu zaman komik şeyleri anlatırım.
İntihar mı? Evet, denedim ama yemedi. Hadi ayağım kaydı düştüm ya ölmezsem kim bakacak bana?
Bu çağda herkes filozof! Gelen giden akıl veriyor. Ulan önce bir kendi götünü ört ondan sonra gel, "senin götün dışarda," de.
Çevremde pek insan yok, tek tük insanlar...Bir ara tekmil insanları öldürmek istedim ama sonra vazgeçtim. Dünyayı yok etmek istedim ama baktım ki dünyada çocuklar da yaşıyor. İnsanları da öldürdüm, dünyayı da yok ettim ama hiçbir çocuğun kılına zarar gelmedi.
Sen bir de benim babamı gör. Hayatımı sikti ama pek umurumda değil. Matematiği hiç yok ama söz konusu para olunca çok iyi hesap yapıyor. Pardon! Buraya yazmayacaktım. Kusura bakma.
Acı olmasaydı hiçbir eser olmazdı evet kesinlikle çok doğru. Biri okur biri yazar. Diğeri tekrar etkilenir yazar. Yazılır da yazılır... Bu böyle sürecektir elbet. İnsan ne kadar başkasının yazdıklarında birebir aynı şeyler olmasa bile benzer yönler gördüğü zaman bir şeyler karalıyor. Kimisi paylaşıyor kimi gizliyor. Biliyorum ki kitap okuyan gerçek okuyucular hep yazarlar aynı zamanda. Gizli ve saklı da olsa. Yetersiz de olsa. Hatta saçma dahi olsa. Ama yazılanların hepsi kıymetli bence kendinden bir parça olduğu gibi. Tıpkı senin yorumun gibi. Kusurluk bir şey yok o yuzden. Yorumun için teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.