Keyifle okudum ve daha bir sürü sayfası olsa yine de zevkle okurdum. Anlatımı o kadar yalın ve de içten ki sizi hiç mi hiç yormuyor. Bir de konu hayali kahramanlar olunca da zaten tadından yenmiyor. :)
Ufak bir alıntı da yapayım,
Nazım Hikmet çocuk dünyasına duyarlı olan herkesin okuması gereken şu düşüncesini yazar: " Çocukluk arkadaşım doğru söylüyordu. Çocukluklarını bütün bütün kaybedenler, bir daha çiçek açma gücü bütün bütün yok olan kurumuş ağaç gibidirler. Tahtalarından maroken koltuklara iskelet de yapılabilir, sobaya odun da olabilirler. Ancak bir damlacık çiçek vermezler bir daha!.."
