Hüseyin Rahmi'nin anlatış tarzı o kadar doğal ki hiçte sıkmıyor ve bir çırpıda bitiveriyor okurken çok keyif aldım o dönem ki yanlış batılılaşmayı çok güzel bir şekilde gözler önüne seriyor okurken en çok Eda kalfaya acıdım bir tabir vardır ya hani pisi pisine gitti bizim Niyazi diye Eda kalfada aynen öyle oldu haksız yere işinden gücünden oldu ama bunu yazar öyle komik bir şekilde tasvir ederek anlatıyor açıkçası çok beğendim iyi ki okumuşum :)
