Karım, birdenbire, sanki bir rüya dan uyanmış gibi sorardı:
‐ Ne düşünüyorsun?
Ona bir defa olsun gerçeği söylediğimi sanmıyorum. Yalan söylemek ya da ondan bir şey saklamak gereğini duyduğumdan değil, bunun hiçbir anlamı olmayacağından. En basit düşünce başka düşüncelere, eski ya da yeni hatıralara , geçici izlenimlere bağlanıyor ve ben hiçbir zaman ruh halimi anında tanımlayabilecek güçte hissetmedim kendimi.