P: "Ben neden memurum? Ben amir de olabilirim. Belki de ben zenginimdir. Ben kral olmalıyım. Ben kralım." G: "Sevgili dostum Poprişçin, üzülerek söylemeliyim ki sen de bizim gibi alelade bir varlıksın. Bizler soylu(!) sınıfın içine giremeyiz. Sen denedin bunu müdürün kızına yanaşarak, kayın pederimin fakir olması benim salaklığımdır diye düşünerek ama yemedi. Neden? Çünkü zengin kızlar zengin erkeklerle evlenir." P: "Ama hani zengin kız fakir oğlan diyordun bana?" G:"Ahmak dostum, o yalnızca Yeşilçam'da olur." P: "O zaman ben de Yeşilçam'dan birini seveyim?" G: Hayır Poprişçin. Yeşilçam da bitti. Şimdi diziler var istersen. Bol entrikalı, ahlaksızlarla örülü, aşka ve zenginliğe giden yolda her türlü edepsizliğe göz yumulabileceğini gösteren cinsten. Ne dersin?" *Poprişçin buna ne derdi bilinmez. Ama bence onun gibi bir karakter çok iyi giderdi bizim dizilere. "Kafayı sıyırmış deli" diye gülerlerdi bizim ahmaklar. Oysaki gülünmesi gereken, Çiftlikbank zihniyeti. Bu kitabı okurken aklıma Tosuncuk geldi nedense. İnsanlar nasıl kısa yoldan zengin olurum da insanlara üstünlük kurarım düşüncesindeler. Bu insanlar toplumu, toplumun zihniyeti de Poprişçinler'i doğuruyor. Kimse keyfinden delirmiyor, kimse keyfinden intihar etmiyor. Yargılamadan önce düşünmeli insan. Neden insan aklı birden uçup gidiyor, neden gencecik yaşamlar toprak oluyor diye. Neyse kitap hoşuma gitti. Ben yalnızca Bir Delinin Hatıra Defteri'ni okudum ama sanırım kitabın Palto ve Burun hikayeleriyle birlikte çıkan basımları da var. Tiyatro oyununu kaçırdım ama kitap iyi geldi. Hepimiz Poprişçin'iz!

Bir Delinin Hatıra DefteriNikolay Gogol · Tutku Yayınevi · 20179,8bin okunma

·

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kimse