aslı: ... Proust ona "irade -dışı bellek" adını verir. Aslında bellek değil de bireyin Eski Ahidin uygulanması olan belleğe ise "iradi bellek" der. Bu ikincisi zekânın tekdüze belleğidir; geçmişin bilinçle ve akılla oluşturulmuş izlenimlerini bizim memnun bakışımız için yeniden-üreten de odur. En sıradan deneyimlerimizi renklendiren o gizemli dalgınlık öğesiyle hiç ilgilenmez. Geçmişi monokrom görünüşüyle sunar. Seçtiği imgeler, hayalgücünün seçtikleri kadar keyfi ve bir o kadar da gerçeklikten de uzaktır. Bir fotoğraf albümünün sayfalarını çevirmeye benzetmiştir etkisini Proust. Sunduğu malzemede geçmişe ait hiçbir şey yoktur, sadece bizim kaygımızın ve oportünizmimizin bulanık ve tekdüze bir yansıtması vardır -başka bir deyişle, hiçbir şey yoktur. Bir rüyanın anımsanmasıyla, der Proust, gerçekliğin anımsanması arasında büyük fark yoktur.

... Proust ona "irade -dışı bellek" adını verir. Aslında bellek değil de bireyin Eski Ahidin uygulanması olan belleğe ise "iradi bellek" der. Bu ikincisi zekânın tekdüze belleğidir; geçmişin bilinçle ve akılla oluşturulmuş izlenimlerini bizim memnun bakışımız için yeniden-üreten de odur. En sıradan deneyimlerimizi renklendiren o gizemli dalgınlık öğesiyle hiç ilgilenmez. Geçmişi monokrom görünüşüyle sunar. Seçtiği imgeler, hayalgücünün seçtikleri kadar keyfi ve bir o kadar da gerçeklikten de uzaktır. Bir fotoğraf albümünün sayfalarını çevirmeye benzetmiştir etkisini Proust. Sunduğu malzemede geçmişe ait hiçbir şey yoktur, sadece bizim kaygımızın ve oportünizmimizin bulanık ve tekdüze bir yansıtması vardır -başka bir deyişle, hiçbir şey yoktur. Bir rüyanın anımsanmasıyla, der Proust, gerçekliğin anımsanması arasında büyük fark yoktur.

Sayfa 37 - Metis Yayınları, Çeviren: Orhan KoçakKitabı okudu

Proust Samuel Beckett

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

aslı