Goriot Baba, baba ve aşk kavramlarının iç içe geçmiş hali artık benim yüreğimde. Ne yalan söyleyeyim dram sevmiyorum hiç. Yine sevmedim. Yani konusu güzel, yazıların ve özellikle de kişilerin altında yatan; söylenmesi gereken şeyler çok güzel ifade edilmiş. Fakat, gerçekte ne kadar öyleymiş bilemiyorum ama, karakterlerin abartılı, yapmacık tavırlarına dayanamıyorum ben. Bu belki de insanların gerçekten ne kadar hilekar ve samimiyetsiz olduklarına göstergedir. İç güzelliğin önemini Paris ile anlatmak da güzel bir seçim. Şatafatlı bir şehrin içinde yürekleri boşluklara gömülmüş insanlar... Burjuvazi sınıfın pasparlak yaşantısı (!) göz yaşartıcı. Bunun yanında Mösyö Goriot iki kızına büyük bir aşkla bağlı bir baba. Kızları uğrunda her şeyi yapmaya hazır ve de yapan. Fakat buna karşılık kızlarının, her şeyi kendileri için feda etmiş bir babaya küçük bir buseyi ya da bir sohbeti hor gören kibirli ve bencil kişilikleri... Her şeyin arasında bir hukuk öğrencisi olan Eugene'nin yaşama nasıl tutunabilirim adı altında geçen içsel karışıklığı. Ve tabi ki birbirinden farklı insanların bir araya geldiği Madam Vauquer'in pansiyonu... Ah insanlar ve onların bencillikleri, bencilliklerimiz. Maddi değeri bu kadar güzel anlatan bir eser... Bizden, olmamamız gereken bizden alabilene ya da görmek isteyene güzel ve içten öğütler. Gönül rahatlığıyla tavsiye ederim efendim, Goriot Baba'nın sevgisinin yüreğinizde bulunması dileğiyle; iyi okumalar.

Goriot BabaHonore de Balzac · Can Yayınları · 201714,9bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ecitah