Andy WEİR'in Marslısını okuduktan sonra ikinci kitabını heyecanla beklemiştim ama galiba biraz hayal kırıklığına uğradım. Şöyle yapalım, ben başlangıçta kitapla alakalı hoşuma giden kısımları anlatayım ardından da hayal kırıklığına uğratanları. Başlangıçta genel manada kurgu iyi. Ayda kurulan bir şehir ve yaşayan 2000 insan var ve küçükte olsa bu şehirde yasal olmayan işler dönüyor. Yani bir nevi polisiye-aksiyon-bilim kurgu üçgeninde bir kurguya sahip kitap. Ana karakterin kadın seçilmesi ve bu karakterin toplumsal yapıdan farklı bir karakter olması feminist bir yaklaşım gibi geldi bana ve içten içe Jasmine Bashara yı (Jazz) sevdim. Gelelim beni hayal kırıklığına uğratan kısımlara. Düşünün ben kimya ağırlıklı eğitim alan biri olarak bile kitaptaki kimya bilgisi ve mekanik bilgisi ( ayrıca makina bilgisi ) gerektiren kısımları çok fazla ve gereksiz buldum ve o anlarda fazlasıyla boğulduğumu hissettim. Evet girişte şehrin ( kabarcıklardan oluşuyor- okuduğunuzda anlayacaksınız ne olduğunu ) bir taslağı vardı ama ben mekanı ve bu mekanların içindeki dizaynları pek kafamda oluşturamadım. Sanki mekan ve ayrıntılar havada kaldı. Bunu da iki şeye bağlıyorum birincisi; yazarın iyi tasvir yapmamasına yani tasvirlerden kaçınıp olayın biraz daha aksiyon kısmına ağırlık vermesine ( ki mekanların tasvirlerinin eksikliğinden dolayı aksiyonda bu mekanlarda gerçekleştiğinden aksiyon kısmı da pek canlanmadı kafamda ), ikinci olarakta benim teknik olarak belli bir oranda bazı bilgilerden yoksun olmama. Ama dediğim gibi ne olursa olsun kitap benim için çok havada kaldı. Kıyas yapmayı sevmem ama Marslı'nın sarıp sarmalayan aaaaaa sonu ne olacak dedirten duygularını bu kitapta yaşamadım çünkü sonunu merak etmedim. Okunur mu diye soracak olursanız evet okunabilecek kitaplardan ama bence çok bir şey beklemeden okumak gerekiyor!

ArtemisAndy Weir · İthaki Yayınları · 20182,303 okunma

··

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İzmirli Zeze