'Beni kendine hayran bıraktı.' diyerek başlamak istiyorum. Daha ilk sayfalarında kendime, bu kitabı tekrar okuyacağımı söylemiştim. Listemde olmayan, fuarda denk geldiğim arkadaşımın neredeyse bayılarak verdiği tavsiyesiyle aldığım bu kitap (novella), beni tekrar yazma arzusuyla doldurdu. Gözlerimi kapatıp böyle bir yazar olmanın hayalini kurdum. Kitabı okurken nefes bile almak istememiştim sanki aldığım nefesin olayın akışına olan müdahalesini, bakış açımı etkilemesini, beni orda yazanlardan koparmasını istemiyordum. Kitabın içindeydim ve her şey çok gerçekti. Birden kitaptaki kadın oluvermiştim dünyam değişmişti. Uzun sürsün istiyordum fakat gözlerimi satırlardan alamıyordum. İşte eğer bir yazar olacaksam okuyucuya böyle hissettirmem gerekiyor diye düşündüm. Dünyada böyle bir yazar varken eğer daha azını yaparsam kendime yazar diyemem. O yüzden öncelikle bu noktaya gelmenin hayalini kurmam ve yolunu bulmam gerekiyor. Konu itibariyle; olayın bir gün içinde meydana gelmesi de kitabın sürükleyiciliğine hatrı sayılır bir katkı yapıyor. Geçen saniyeleri yakalamaya çalışırcasına, tıpkı yaşar gibi okumayı sağlıyor. Başka bir unsura gelecek olursam, iki olayın veya duyguların birbiri ardına gelişinde zıtlıklar bulunması - örneğin kadın bir an mutsuzlukla dolarken hemen ardından bu mutsuzluğun vasıtasıyla mutlu oluveriyor ( daha iyi bir örneğim var fakat spoiler olmasın) ve bunlar bir tutarsızlık örneği olarak çıkmıyor karşımıza. Etkileyiciliği de orada; bunlar tamamen yaşarken karşılaştığımız tesadüfler zinciri nde. Birbirinden farklı olayların bize hissettirdiği duygular. Büyüleyici.

Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020127,1bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sahra