İmgeyi oluşturan ilk kitaplardan..
Kral, Pilot, Yılan, Tilki, Kuyu, Gül…
Okuduğumda hayallerim ve dünyam küçüktü ve sıkıcıydı. Mesela, Zengin olmak isterdim.. Kimsenin ölmemesini isterdim. Birde çok güçlü olmayı.. Dünyam ise, kavgaydı bir de futbol..
Sert gerçekler vardı, arkadaşlar vardı..
Angara bebesiydik. Ve hepimiz öfkeliydik.
Düşman olan zengin mahallelere..
Onlar farklıydı, ayakkabıları, küfürleri, ailesi ve dinledikleri müziklerle..
-Arabeks müziğin tınılarından hangi sanatçı olduğunu çıkarttığım zamanlardan bahsediyorum.-
Fakat bir gün küçük prensi okudum, Hayatım elbet değişmedi.
Hala burjuva mahallesine düşmandım. Fakat;
Bu kitap bana onlarında çocuk olduğunu,kralın da bir insan olduğunu,
gerçek zenginliği, niçin üzüleceğimi, niçin sevineceğimi ve kimi seveceğimi öğretti...
Okuduktan sonra nefret ettiklerim değişmişti. yalnızlığın ve akşamın kötü bir şey olmadığını biliyordum. Öte taraftan gözlerim de önemsizdi, yüreğimle görmek her şey için yeterliydi..
Sevgili Antoine de Saint Exupery…
Merci monsieur..