Iki bölümden oluşan kitapta birinci bölümde baba ve oğlun gezintiye çıkıp taşra ve taşra insanını eleştiren, tasraliliga karşı duyduğu nefreti dile getiren bir eleştiri okuyoruz. Ikıncı bölümde ise (ben bu kısmi çok begendim) prensin uzun bir monologu var. Doktora anlattıkları; genel olarak hayata karşı büyük bir öfke ve nefretle fikirlerini dile getiriyor. Uzun cümleler ve dolaylı bir anlatımı var. Prensin olduğu bölüm çok etkileyiciydi. Altını çize çize okudum bir çok yeri. Hastalıklı bir hayata hastalıklı bir bakış.. karamsar ve de acınası. Insan gerçekten büyük bir yanılgı içerisinde.
