Item: Bu Çağa Rapor
Author: özlem

özlem

@Agustosmevsimi

02 Mayıs 2018 01:14

184 syf.

Puan vermedi

Ufka bakıyorum.. Müslüman topraklarından, adını sanını bilmediğim başka müslüman topraklarına. Öyle ya din olarak bütün olduğum, dinimin “ kardeşin “diye belirttiği insanları bana tanıttırdıkları ölçüde tanıyorum. Aslolan kendimi.. Ve onlarla bu tanışmam öyle samimiyet üzerine kurulu değil. Çünkü ben kendime karşı samimi değilim. Kimliğimde doğduğumdan itibaren benimle olan ve her kapıyı açan – kimlik olarak – bir küçük ibare var, olmazsa olmaz.. Şöyle yazıyor orada: Müslüman. Samimiyete dayalı bir tanışma, bir karşılaşma değil bu kendimle.. Aynaya bakmak gibi ama aynayı geçememek.. Aynanın sadece suretimi yansıtması ve o vazgeçemediğim güzelliği. Aynalar kırılsa ayaklarımın dibine.. Kendimi o kırık akisten, korkarak, bir korkudan ve asırlık bir uykudan uyanarak görebilir miyim? ... Bir çığlık kopuyor.. Çığlığın nereden geldiğini bilmiyorum. Pencereye koşuyorum, Herkes penceresini kapatıp, perdesini örtüyor.. Perdenin o son karesine tanık oluyorum.. Bir çığlık kopuyor Müslüman mahallesinde, Nasılsa çığlığı duyan, ona görevli kişiler ve kurumlar var.. Çığlık ses geçirmez camlarımızdan, tescilli, ses geçirmiyor.. Ya vicdan? Maddeyle kenarda kalsın. Başörtüme bakıyorum o an sandığın hemen üstünde, kına rengi.. kenarları püsküllü, işlemeli.. Bir çığlık daha kopuyor aynı yerden, birtek ben duyuyorum sanki ve ne tuhaf ben de sabitim.. Gözlerini dikiyor başörtüme sokaktaki kadın, Başörtümü onca mesafeye rağmen, sadece ellerimi hafifçe uzatarak veriyorum ve çığlık diniyor.. ... Etraf aydınlanıyor.. Kapalı perdeler sıyrılıp, ardından pencereler açılıyor.. İçeriye yaşamın, hürriyetin rüzgarı esiyor.. Hoşgörünün... İnsanlar mutlu, insanlar güleç Müslüman mahallesinde ve sanki biraz önceki o çığlık hiç duyulmamış.. ... Kadını görüyorum... Uzaklaşıyor, başında başörtüm kına renginde.. O an karşı apartmandaki bir kadınla göz göze geliyorum.. Sokaktaki kadına bakıyormuş o da, belli.. Evi havasız saatlerdir, ama ardına kadar kapatıyor perdelerini gözlerimi görüp, görüyorum… … Biraz televizyon izlemeli diyorum.. Kitaplarım yok.. Eşyalarım eksik.. Ben bir şey arıyorum.. Nefes alan bir odadayım ve üşüyorum… Kumandayı elime alıyorum, dört karesinde bana hayatı sunuyor. Düşmanımı! Dostumu! İyiyi! Kötüyü! Ve Müslümanı.. Kanepeye geçip, hafifçe uykulu.. nedense uykulu.. Olanları izliyorum.. Suudi Prenslerin yönettiği topraklarla, Afrika insanlarının açlığını konu edinen kanalda tutukluk yapıyor ekran, düzeltemiyorum.. Ne prens yemeğini yiyebiliyor, ne açlık bir çığlık daha atabiliyor… ... Saate bakıyorum, vakit gelmiş.. Akşam ezanı. Ezan okunuyor.. Ve tüm cümle Müslümanlar açıyor perdelerini tekrar, Sokaklar bayram yerine dönüyor.. Her renkten insan.. Ve kıyafetten bir insan anlaşılırmış gibi dalgın, uykulu ve kötü gözlerle birbirlerine bakıyor yan yana geçen iki insan.. Daha doğrusu birisi daha çok diğerini inceliyor, değerlendiriyor.. Nasılsa, sadece birisi Müslüman. Oysa tatlı bir uslup, yönlendirme ya da herşeyden öte dua asıl yol değil miydi bu uğurda? Gözler ve akıl geçip giden, yetersiz Müslümanda.. Ki müslüman olduğuda şüpheli ya! Gözler yere değmediği için uzun bunca yollar... Ezan bitiyor.. Sessizleşiyor ve karanlık daha çok hüküm sürüyor... Sanki gece de uykuda.. Tüm yıldızları ve ışığıyla... ... Bir kitap buluyorum, yokluğun arasında.. Sayfaları kelimesiz... Sayfalarına dokunuyorum kelimelere gebe her bir sayfa. Daha çizilmemiş kaderleri.. Onlarda uykuda.. Bu odadan çıkmalı diyorum, kitabı yanıma alıp.. Başka hiçbir şeyim yok.. Yalınayak. Ayaklarım biliyorum kanayacak.. Oysa yürünmeden aşılmaz karanlıklar ve dünya dört köşe değil.. Fikirlerim.. Fikirlerim bu rüzgar gibi nefes almalı Dünya'da.. Ardıma bakıyorum son defa, Ay ışığı tüm karanlıkları aşmış.. Yol gösteren, bir Dost gibi. Perdede kararsız bir kıpırtı var hâlâ.. Rüzgarın işi değil.. Rüzgar özellikle esmeyi bırakmış.. Rüzgar, ceplerimde. ... Herşeyi yeniden yazmalı diyorum.. Kapının kilidini çeviriyorum.. Kelimeler karşımda,İnsan olarak.. Kendimi yaşayamazsam, onları yaşatabilir miyim? Düşünmeli, Düşünmeli, Sorgulamalı.. " İyi, düşman, kötü, dost" kabuğunu kırıp... Rüzgar olarak. *** #28614687 etkinliğiyle, belki hiç okumamam gereken bir zamanda okuduğum düşünülen bu eser, kitabın kitap kutsiyetinden ötürü de inanıyorum ki bana birçok şey kattı.. Rüzgarıma.. Kabul ettiğim, sessizce dinlediğim konular olduğu kadar Nureddin Yıldız ile anlaşamadığımız noktalarda oldu. Ama anlamaya çalışmak, bir adımdır inanıyorum ki.. Ve onun eserlerini ilk defa okuyan biri olarak bu tek ve sağlam bir adımıda kapsar.. Anlamaya çalışmanın getirdiği. ... " Bu Çağa Rapor " bu kelime sizde ne ifade ediyor? Sadece kabuğuyla.. Bu eser, o kabuğun İslam fikri ve çerçevesiyle işlenmiş ve onun derdine düşülmüş bir fikir. Çağımıza en az o sokaktaki kadının çığlığı gibi yansıdığı; duyulmadığı, görülmediği, anlaşılmaya çalışılmadığı bir eser. Dinlenilmediği... ... Karanlığı nasıl öğrendik? Onu nasıl kavradık? Işığın yokluğunda. Peki Işık nasıl Işık olmuştu? Karanlıklarla.. Işık İçin ve Daima O Işık Adına ... Okunmalı. *** Unutmadan; Etkinlik arkadaşlarıma katılımlarından dolayı teşekkür etmenin yanında, Sorularıma büyük bir özveriyle cevap veren Sevgili

Ahizer / Ebru Kırılmaz 'e teşekkürü ayrıca borç bilirim. :) Varlığınız, vaktiniz için teşekkür ederim. Bilginin ışığıyla parlayın daima... Saygılarımla.

Bu Çağa RaporNureddin Yıldız · Tahlil Yayınları · 2016582 okunma

··

143 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Ahizer / Ebru Kırılmaz

@Ahizerr ·

03 Mayıs 2018 09:02

"Bu inceleme ise bizimkiler nedir?" dedirtiyor senin incelemelerin her defasında. Okurken kitapları, kendini teslim ediyorsun yazara ve hikayeleştiriyorsun kafand anlatılanları, her şeyden herkesten uzak, yazar ve sen.. :)) Asıl ben teşekkür ederim önyargılı insanların arasından sıyrıldığın için.. :))

özlem

@Agustosmevsimi ·

03 Mayıs 2018 10:36

Sizinkilerden uzak olmayan bir inceleme olabilir :) Pardon, hikaye :) ... Teşekkür ederim Ah-i Zer'im.. Sen güzel görüyorsun mutlaka. Kendimce, eksiğimle.. birşeyler yazdım.. ki bir kitapla tanınmaz hiçbir yazar, Nureddin Yıldız ile yeni serüvenlere çıkacağız gibi :d Önyargılar, hepimizden uzak dursun :)