Kendinizi bu umutsuzluğa kaptırmayın.Burada tek kurtuluş yolu,kişioğlunun bütün günahlarının yükünü kendi üzerinize almaktır.Gerçekten de böyledir,dostlarım.Çünkü bütün günahları içtenlikle kendi üzerine aldın mı bunun gerçekte de öyle olduğunu,bütün günahların senin olduğunu o anda görürsün.Ama tembelliğinin,güçsüzlüğünün suçunu başkalarının üzerine atıp kendini suçsuz gören insan,sonunda şeytanca bir gurura kapılır,Tanrı’ya başkaldırır.Şeytanca gurur üzerine şöyle düşünüyorum:Biz insanların onu anlaması pek güçtür,bu yüzden iyi bir iş yaptığımızı sanarak bu gurura kapıldığımız çok olur.Zaten en güçlü duygularımızın ,davranışlarımızın çoğunun sırrını bu dünyadayken anlayamayız.Ama bu anlayışsızlığımızın bizi bağışlatacağını sanmayın.Çünkü Tanrı anlayamadıklarımızın değil,anlayabildiklerimizin hesabını soracaktır bize.İyice olgunlaşınca,doğruyu yanlışı görmeye başlayınca sen de anlayacaksın bunu,itiraz etmeyeceksin.Gerçekten yolumuzu şaşırmış gibi dolaşıyoruz yeryüzünde.Yeryüzünde çok şey gizlidir bizden,ama buna karşılık,başka bir dünyayla,göksel,yüce bir dünyayla aramızda canlı bağlar bulunduğunu bildiren gizli duygular bağışlanmıştır.Zaten duygularımızın,düşüncelerimizin kökü de başka dünyalardadır.Filozofların,hiçbir şeyin aslının bu dünyada anlaşılamayacağını söylemelerinin nedeni de budur.Tanrı başka dünyalardan aldığı tohumları dünyamızda ekmiş,bahçesini yetiştirmiştir.Filiz verebilen tohumlar filizlenmiştir.Ne var ki bu bahçede yetişenler yalnızca öteki esrarlı dünyalarla olan ilişkilerinin duygusuyla yaşarlar.Bu duygu yitiyor ya da zayıflıyorsa ruh ölüme gidiyor demektir.Kişi o zaman umursamamaya başlar yaşamı,hatta nefret eder ondan.Ben böyle düşünüyorum.

Karamazov KardeşlerFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202334,5bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.