Icetree bir yorumu yanıtladı.
BİR ŞEHRİ KAYBETMEK
Buram buram deniz kokan bir şehirdi kaybettiğim.
Şimdi betonarme yalnızlığım ve ben , Ankara'nın nemrut yüzlü sokaklarından birinde , elimde plastik bardakta, soğumaya yüz tutmuş şekersiz çayım ; öylece kendimizi dinliyoruz.
Böyle söyleyince de bayağı kalabalık görünüyoruz oysa.
Kimselerin içinde yaşadığım bir kimsesizlik
··
23 görüntüleme
1 önceki yanıtı göster
Iyiki yazmışsınız o zaman. Ben de hiçbir zaman kendime güvenemem yazarken. Ama buradaki arkadaşlar beğenilerini sununca insan ayrı bir mutlu oluyor.
Ama bu şiirimsi yazı çok farklı olmuş. Ruhuma dokunduğunu için hem hüzünlendim, hem mutlu oldum.
İçimi buraya dökesim var sanırım, ben kaçayım:)
Tekrardan yüreğinize sağlık.
1 sonraki yanıtı göster
"Bir piyanonun sürekli aynı tuşuna basılı kalmış sanki kaderim."
Hayatında bir kere olsun bu hisse kapılmayan pek azdır sanıyorum. Hep aynı tonda, tiz ve yalın.
"Bir evlat, bir kardeş bir sevgili olmayan bir ben kalıyor geriye."
Bütün rollerinden soyunmak, bulunmaya değer olsa gerek... :)
Deneme tadında,durağan ama medleri olan,o dalgalanmaları ziyadesiyle hissettiğimiz keyifli bir hikayeydi.Bu arada
Soğuyan çaylar bana da hep hüzünlü gelmiştir... Yüreğiniz varolsun.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.