Katilin olduğu hikaye ile normal olay örgümüz ilerliyor. Aslında katil değil masum demek daha doğru olur. Özellikle küçük engelli kıza olanları okurken çok canım yandı be.
Kitabı beğendim tabi ama başlarda neredeyse gereksiz 150 sayfa var. Orayı 2 günde okuyup kalan kısmı bu saatte bitirmem bile durumu açıklar sanırım. Araya bir kitap daha sıkıştırdım bunu okurken.
Yazarın genel huyu olayları başta çok yavaş ve sıkıcı ilerletip bir anda hızlandırması ve sırf bunun merakı yüzünden bırakmadığım bir eseri daha. Polisiye romanlar gibi bir beklenti yok burada. Genellikle günlük muhabbet diyalogları var. Bu da sıkıyor haliyle lakin kendine bağlıyor. Ancak konuşmalar cidden sıkıcı, betimlemeler ise aksine oldukça komik.
Kitapta bir ara hikayeyi karıştırdım. Kim ölü kim diri şaşırdım ama sonradan yazar onu da toparlıyor. Gerçekten yazar çok başka. Kitaplarını okurken hep olumsuz düşünce besliyorum ama finale gelince gene mutlu bitiriyorum. Bu da öyle oldu.
Kendinize iyi bakın, kitapla kalın, başka yerde huzur yok..
