— Sen kimsin?
— İnsan değilim.
— Kimdin?
— Hiç kimse.
— İnsan nerede öyleyse?
— Hiçbirimizde değil.
— Oysa, anımsıyorum: Sen yaşıyordun.
— İnsan, hepimizde öldü. Yok artık, yaşamıyor, ya da daha değil.
— Nerede?
— Birlikte arayalım: Günün birinde, aramızda, ortaya çıkacak... var olacak...