Bak,kökenine,ilk kaosa geri dönme umut ve arzusu,insanı mum karşısındaki kelebeğe benzer kılar;insan,sürekli arzularla,hep bir şenlik havasıyla yeni baharı,hep yeni yazı,hep yeni ayları,yeni yılları bekler;arzu ettiği şeyler geldiğinde çok geçmiş gibi gelir ona,oysa kendi yok oluşunu arzuladığını fark etmez.
Sayfa 155 - Yapı kredi yayınları
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.