Özle biçimin birbirine olan karşılıklı etkisi sanatta da, sanat dışında da önemli bir sorundur. Bu sorunu ilk ortaya atan ve yaptığı açıklama parlak olduğu ölçüde yanlış da olan Aristoteles den bu yana pek çok düşünür ve düşünür-sanatçı biçimi sanatın ana öğesi, üstün ve iç öğesi, özü ise tam gerçekliği yansıtma yetecek ölçüde arınmamış yardımcı bir öğesi saydılar. Salt biçim gerçekliğin özüdür, bu düşünürlere göre; madde biçim haline gelmek, kusursuz biçimi gerçekleştirmek ve böylece kusursuz olmak için kendisini mümkün olan en fazla ölçüde biçimin içinde eritme yönünde bir itki ile hareket eder.
Sayfa 115Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.