İbrahim ibni Abdurrahman İbni Avf'tan rivayet edildiğine göre, oruçlu olduğu bir gün Abdurrahman İbni Avf (ra)'in önüne (mükellef bir iftar) sofra getirdiler. O şunları söyledi:
Musab İbni Umeyr Uhud Savaşı'nda şehid edildi. O benden daha iyi idi. Ama kefen olarak bir kaftandan başka bir şeyi yoktu. Onunla da başı örtülse ayakları, ayakları örtülse başı açıkta kalıyordu. Sonra dünyalık olarak her şey önümüze kondu -ya da dünyalık olarak her şey bize verildi- (Şimdi bunca nimetler önüme getiriliyor) İyiliklerimizin karşılığı bu dunyada peşin verilmiş olmasın! Bundan endişelenmekteyiz, deyip ağlamaya başladı hatta iftar yemeğini de yemedi, terk etti. (Buhari, Cenaiz 26, 27, Megazi 17)