Ne garip bir oyuncak şu insan. Yürür, konuşur ve aci çeker. 70 kilodur. Kendisine ve çevresine ait hiçbir şey bilmez. Bir nevi ıstırap makinası. İplerini başkalari çeker. Hantal ve şapşal bir robot. Neye sevinir, bilinmez.Sınırsız olan yalnizhayalleri ve acı kabiliyeti. Etten bir kafes ve aciz içinde çırpınan bir ruh. Vücut araba, akıl arabacı. Ama gözleri bağlı arabacının.Arabaya hükmeden atlar.Buda haklı. Var olmak icin yok olmak lâzim. Parça bütüne kavuşacak ki, hasret dinsin. Bütün musiki, bütün şiir, bütün aşk. Bu bir çuval kemik, bu asi ten, bu aptalca endişeler ne olacak?.. Ne olacağini bilen var mi? Kader hep oynayamayacağı rolleri yükler insan ve ıslıklar. Alkiş sahtekarlarin...