Dram, lirik şiir ve epik, aralarında ne tür bir hiyerarşi kurarsak kuralım, diyalektik bir sürecin tezi, antitezi ve sentezi değildirler; her biri, Öbürlerinden nitel olarak tamamen farklı bir dünyayı biçimlendirme aracıdır. Her biçim olumlu görünür çünkü kendi yapısal yasalarını uygulamaktadır: Ondan bir ruh hali olarak yayılır gibi duran hayat olumlaması, aslında biçimin belirlediği uyumsuzlukların giderilmesinden ibarettir: kendi tözünün, biçim tarafından yaratılmış o tözün olumlanması.
·
27 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.