Bir gece sabaha kadar melodilerle boğuştum. Yatakta oradan oraya attım kendimi, gözümü kırpmadım. Sabah kalkar kalkmaz sazı aldım, birkaç kez kendi kendime araştırdım. Sonra Ülker'e, ''Bak, sana bir şey çalacağım'' dedim. Sabahın köründe bu istek tuhafına gitti ama benim bu tip garipliklerime alışmış olduğu için bir şey demedi, dinlemeye başladı.
Bitirince, ''Gerçekten çok güzel'' dedi. ''Hadi bir daha çal.'' Ve ben söylemeye koyuldum:
Karlı kayın ormanında
Yürüyorum geceleyin.
Efkârlıyım, efkârlıyım,
Elini ver nerde elin?
BRG Basın YayıncılıkKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.